جمع قرآن در زمان زندگانی حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)

دانلود برخی از کتب علامه جوادی آملی (مد ظله الوافی) به زبان عربی  لطفا برای دانلود تمام مجلدات بصورت یکجا کلیک کنید منازل الآخرة 6.75 .pdf حکمة العبادات 11.9 .pdf الحیاة العرفانیة للإمام علی علیه السلام 8.13 .pdf الإسلام والبیئة 9.05 .pdf الحماسة و العرفان 9.57 .pdf الامام المهدی الموجود الموعود 10.3 .pdf منبع الفکر 17.7 .pdf نظریة المعرفة، فی القرآن 12.0 .pdf تفسیر سورة ابراهیم 3.54 .pdf الحیاة الخالدة فی علم الأخلاق 5.58 .pdf ولایة الإنسان فی القرآن 5.37 .pdf الحکمة النظریة والعملیة فی نهج البلاغة 6.5 .pdf عن القلب والنفس: سؤال وجواب 0.200 .pdf العقیدة من خلال الفطرة فی القرآن الکریم 8.54 .pdf خمس رسائل 5.37 .pdf   أسرار الصلاة 3.45 .pdf معارف القرآن 7.94 .pdf جمال المرأة وجلالها 9.86 .pdf المعاد والقیامة فی القر جمع قرآن در زمان زندگانی حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)...

غریب القرآن «غریب القرآن» یا «دانش واژگان دشوار فهم» در لغت ✅ غریب: مشکل، بیگانه، شگفت‌انگیز و عجیب به نظر رسیدن. در اصطلاح ✅ واژه‏شناسى و پیدا کردن لغات مشکل و غامض قرآن مجید. ✅ دانشی که به بررسی و معنایابی واژه‏های دیریاب، پیچیده، پنهان، ناشناخته و فراموش شده از آیات می‏پردازد. ✅ لغات و اصطلاحاتی است از قرآن که به مرور زمان فهم آنها دشوار گردیده و به تفسیر و توضیح احتیاج پیدا کرده است. اولین نگاشته در این باره نخستین کسانى که دست به تألیف کتب «غرائب القرآن» زدند، از دانشمندان شیعه بودند؛ ازجمله ایشان مى‏توان، أبان بن تغلب (141 ه.)، فرّاء (207 ه.) ابو عبیده (210) و ابو عثمان مازنى (248 ه.) را نام برد.   غریب القرآن‏ زید بن على بن الحسین (علیهم السّلام) (مستشهد 122 ه. ق). غریب القرآن ابن عباس جایگاه آن‏ غریب القرآن 1⃣ تبیین و توضیح و برداشتن ابهامات و پیچیدگی لغت‏ فراموش شده و پنهان و هموار ساختن راه دشوار در فهم واژگان‏ آیات و نزدیک شدن به مراد گوینده آنها. 2⃣ شناسایی معانی نوظهور از معانی کهن الفاظ به خصوص‏ معانی به کار رفته در عصر نزول آیات که به دلیل تحول معنایی در ساختار لغات و زبان عرب با گذشت زمان به وجود آمده است. 3⃣ توجه دانشمندان مسلمان از گذشته دور تا به امروز و آفرینش آثاری برجسته که حکایت از اهمیت و نقش به سزای این‏ دانش در فهم درست و درک صحیح از واژگان آیات د جمع قرآن در زمان زندگانی حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)...

لغات غیر عربی در قرآن الفاظ غیر عربی در قرآن ✅ در اینکه قرآن حاوی اعلام (نام‏هاى خاصّ غیر عربى) است تردیدی نیست ولی در میان دانشمندان بر وجود الفاظ غیر عربی در قرآن اختلاف است . ♦️ لفظ غیر عربى در قرآن نیست؛ دلیل:  فرموده خداى تعالى: (وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِیًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آیاتُهُ ءَ أَعْجَمِیٌّ وَ عَرَبِیٌّ و اگر آن (قرآن) را عجمى قرار مى‏دادیم (کافران) مى‏گفتند چرا آیاتش روشن نیست أمتى عرب و کتابى عجمى). قائلین: شافعى و ابن جریر و أبو عبیده و قاضى أبو بکر و ابن فارس‏. ♦️ لفظ  غیر عربى در قرآن واقع شده است؛ دلیل: در فرموده خداى تعالى: (قُرْآناً عَرَبِیًّا) اگر در قرآن تعداد کمی الفاظ غیر عربی موجود باشد این تعداد قرآن را از عربى بودن بیرون نمى‏برد، چنانکه قصیده فارسى با یک لفظ عربى از فارسى بودن خارج نمى‏شود. ♦️ جمع دو قول بالا: برخی حروف در أصل عجمى هستند ولى در بین عربها هم واقع شده و آنها با زبان خود تعریب نموده و از ألفاظ عجم به ألفاظ خود آنها را تحویل داده‏اند، پس آن ألفاظ عربى شده‏اند، آنگاه قرآن نازل شد در حالى که این ألفاظ با کلام عرب مخلوط گردیده بود، پس هر کس بگوید: این ألفاظ عربى است راست گفته، و هر کس بگوید: آنها عجمى است نیز راست گفته است. قائلین: سیوطی، جوالیقى و ابن الجوزى‏. ✳️ قول اخیر ارجح است. اقسام کلمات عیر عربی در قرآن ✅ اعلا جمع قرآن در زمان زندگانی حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)...

لهجه های عربی در قرآن آنچه از لهجه های عرب وارد قرآن شده است. ♦️ در این باره اخبار بسیاری نقل شده: ✅ از ابن عباس آمده است که گفت: «قرآن بر هفت لهجه نازل شد که پنج لهجه‏اش از تیره‏هاى عجز از هوازن است» که عبارتند از: سعد بن بکر و جشم بن بکرو نصر بن معاویه و ثقیف، اینها همه از هوازن مى‏باشند و به آنها (علیا هوازن) گفته مى‏شود. ✅ ابو حاتم سجستانى: «قرآن به لهجه: قریش و هذیل و تمیم و ازد و ربیعه و هوازن و سعد بن بکر نازل شد». ✅ برخی گفته‏اند: (قرآن) تنها به لهجه مضر نازل شد، به دلیل اینکه عمر گفته: «قرآن به لهجه مضر فرود آمد». ✅ به حکایت ابن عبد البر بعضى تمام لهجه‏ها را از مضر دانسته‏اند که هذیل و کنانه و قیس و ضبّه و تیم الرباب و اسد بن خزیمه و قریش باشند. اما مثال هایی از این لهجات: به لهجه کنانه‏ (السُّفَهاءُ): جاهلان. (خاسِئِینَ): خوار شدگان. (قَبِیلًا): آشکارا. (بِمُعْجِزِینَ): پیشى گرفتگان. (مُبْلِسُونَ): مأیوسان. (دُحُوراً): باراندن. (الْخَرَّاصُونَ): دروغگویان. به لهجه هذیل‏ (وَ الرُّجْزَ): عذاب. (شَرَوْا): فروختند. در حالیکه معمولا به معنای خریدن است. (صَلْداً): پاکیزه‏اى. (مِنْ فَوْرِهِمْ): از چهره آنها. (فُرْقاناً): راه بیرون شدنى. (حَرِّضِ): برانگیز. (انْفِرُوا): جهاد کنید. (السَّائِحُونَ): روزه داران. (الْعَنَتَ): گناه. (واجِفَةٌ): ترسناک. (مَسْغَ جمع قرآن در زمان زندگانی حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)...